Derleyen: Fazilet Şenol / Milliyet.com.tr – Leonarda Cianciulli 1894 yılında İtalya, Montella’da küçük bir kasabada dünyaya geldi. Birtakım kaynaklara nazaran annesi ona uğradığı bir cinsel hücum sonucu gebe kalmıştı ve bu nedenle her vakit ‘istenmeyen bir kız’ olarak kabul edildi. Çocukluğu katiyetle kolay ve memnun geçmedi. Epilepsi hastasıydı, ailesi ve komşuları engellemeyi başarsa da iki sefer intihar etmeye çalıştı. 23 yaşındayken bir nüfus memuru olan Raffaele Pansardi ile evlendi. Annesi, onu öteki bir erkekle evlendirmeyi planladığı için evliliğini onaylamadı. Cianciulli, bu sebeple annesinin ona büyü yaptığını düşünmüştü.
17 DEFA GEBE KALDI
Çift, 1921’de Pansardi’nin memleketi Lauria’ya taşındı. Burada Cianciulli 1927’de dolandırıcılık hatasından mahpusa düştü. Özgür bırakıldığında Avellino’ya geçtiler. 1930 Irpinia sarsıntısında konutları yıkıldıktan sonra Cianciulli’nin küçük bir dükkan açacağı Reggio Emilia’daki Correggio’ya yerleştiler. Genç bayan kısa müddet içinde etrafında çok sevilen ve sayılan biri olmuştu.
Cianciulli evliliği sırasında 17 kere gebe kaldı fakat üç çocuğunu düşük nedeniyle kaybetti. 10 çocuğu ise doğumdan kısa bir müddet sonra öldü. Cianciulli huzursuz geçen hayatını annesinin yaptığı büyüden kaynaklandığını düşünüyordu. Aynı vakitte bir falcı Cianciulli’ye evlenip çocuk sahibi olacağını, lakin tüm çocukların genç yaşta öleceğini söylemişti ve falcının söylediklerinden sonra bayanın kaygıları körüklendi. Bütün makûs deneyimlerine karşın Cianciulli’nin onlara takıntılı bir biçimde bağlanacağı üç erkek ve bir kız çocuğu oldu.
OĞLU İÇİN KURBAN ETTİ
Mistik hisleri güçlenen Cianciulli daha sonra el falı bakan öbür bir Roman bayanı ziyaret etti ve falcı bayan ona, “Sağınızda hapishane, solunuzda bir tımarhane görüyorum” dedi. Birebir falcı, bayana, en sevdiği büyük oğlu Giuseppe’nin II. Dünya Savaşı’na hazırlanmak için İtalyan ordusuna katılacağını öğrendi. Çocuklarını ne değerine olursa muhafazaya kararlıydı ve oğlunun güvenliğini sevdiği insanların canlarında buldu. Bu mistik niyet içini gün geçtikçe karartmıştı. Böylelikle Cianciulli çok sevdiği ve komşusu olan üç bayanı oğlu uğruna kurban edecekti. Bu kurbanlardan sabun yapıp oğlunu onunla yıkamalı, kalanlarıyla da turta yaparak oğluna yedirmeliydi.
‘KEK VE SABUN YAPTIM’
Cianciulli’nin kurbanlarından birincisi Faustina Setti oldu. Faustina koca bulma konusunda tavsiye almak için kendisine gelen genç bir kızdı. Cianciulli ona Pola’daki uygun birinden bahsetti lakin ondan bunu kimseye söylememesini istedi. Ayrıyeten Setti’yi akrabalarına, arkadaşlarına mektup ve kartpostal yazmaya ikna etti. Pola’ya ulaştığında onlara her şeyin yolunda olduğunu söylemek için postalanacaklardı. Böylelikle Cianciulli cinayeti güzelce planlamıştı, hiçbir yakını Faustina’yı merak etmeyecekti. O gün Cianciulli genç kızı öldürdü. Bu cinayet için Cianciulli daha sonra şu açıklamayı yapacaktı:
“Parçaları bir tencereye attım, sabun yapmak için aldığım yedi kilo kostik soda ekledim. Birkaç kovaya döktüm ve bir foseptik tankının içinde eriyene kadar karıştırdım. Lavabodaki kana gelince de pıhtılaşana kadar bekledim, fırında kurutup öğüttüm. Sonra da un, şeker, çikolata, süt ve yumurta ile biraz da margarinle karıştırıp tüm gereçleri yoğurdum. Bir sürü kek yaptım ve onları ziyarete gelen konuklarıma servis ettim. Giuseppe ve ben de onları yedik.”
‘GERÇEKTEN ÇOK TATLIYDI’
Cianciulli’nin ikinci kurbanı ise Francesca Soavi oldu. Setti üzere Soavi de arkadaşlarına gönderilmek üzere kartpostallar yazmaya ikna edildi. Ayrıca Setti üzere Soavi de ayrılmadan evvel Cianciulli’yi ziyarete geldi. Ona da ilaçlı şarap verdi ve akabinde bir baltayla öldürdü. Cinayet 5 Eylül 1940’ta gerçekleşti. Soavi’nin cesedine Setti’ninkiyle birebir muamele yapıldı. Cianciulli’nin üçüncü ve son kurbanı Virginia Cacioppo’ydu. Cianciulli, Virginia için Floransa’da sekreter olarak iş bulduğunu söylemişti. Diğer iki bayanda olduğu üzere tek bir bireye dahi nereye gittiğini söylememesi talimatı verildi. Cacioppo kabul etti ve 30 Eylül 1940’ta son bir ziyaret için Cianciulli’ye geldi. Cianciulli’nin verdiği sözde bu cinayetle ilgili için şunları söyledi:
“Diğer ikisi üzere o da tencereye girdi. Eti hoş ve beyazdı, eridiğinde bir şişe kolonya ekledim ve uzun mühlet kaynattıktan sonra en kabul edilebilir kremsi sabunları yapabildim. Komşulara ve tanıdıklara da verdim. Bir kısmıyla da pasta yaptım, o bayan hakikaten çok tatlıydı.”
ASLA PİŞMAN OLMADI
Ancak tüm kurbanların kıyafetlerini ve ayakkabılarını bile satan Cianciulli için çanlar çalışıyordu. Cacioppo’nun baldızı Albertina Fanti, onun birdenbire ortadan kaybolmasından şüphelenmişti. Üstelik onu en son Cianciulli’nin meskenine girerken görmüştü. Korkularını Reggio Emilia’daki polis merkezine giderek anlattı. Bunun üzerine Cianciulli gözaltına alındı. Polisler tam oğlu Giuseppe’den şüphelendikleri esnada anne Cianciulli oğluna bir şey olmaması için işlediği cinayetleri tüm detaylarıyla itiraf etti.
Cianciulli, 1946’da Reggio Emilia’da cinayetten yargılandı. Hiçbir vakit pişman olmadı. Mahkemede büyük bir gururla şunları demişti: “Yağları sıyırmak için kullandığım bakır kepçeyi son günlerde metale kötü halde muhtaç olan ülkeme verdim. Onunla savaşsınlar.”
Yaptıklarından ötürü 30 yıl mahpus cezası aldı, bu cezanın 3 yılını ise akıl hastenesinde geçirdi. Cani bayan 15 Ekim 1970’de ise Pozzuoli’deki bayan sığınma konutunda inme geçirerek öldü. Kurbanların kaynatıldığı tencere de dâhil olmak üzere davadan bir dizi eser, Roma’daki Kriminoloji Müzesi’nde hâlâ sergileniyor.