Doğuştan görme bozukluğu olan Azize Dinç, 8 yaşında görme yetisini kaybetti. 14 yaşında ilkokula başlayan Dinç, eğitimini tamamladıktan sonra Engelli Kamu İşçisi Seçme Sınavı’na (EKPSS) girip, memur oldu. Azize Dinç, daha sonra etrafındakilerin de yardımıyla hayali olan üniversiteyi kazanarak, Dicle Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlgiler ve Tanıtım Bölümü’ne kayıt yaptırdı.
Bu sene 2’nci sınıfa geçen 3 çocuk annesi Dinç, orta verdiği eğitim hayatına devam ettiğini söz ederek, “Okul eğitimime geç kaldım, bunun farkındayım. Eğitim hayatıma 14 yaşında başladım. İlkokulu Diyarbakır’da 3’üncü sınıfa kadar okudum, sınıf kapanınca Ankara’ya gittim. İlköğretimi orada tamamladım. Daha sonra rehabilitasyon dersi aldım, liseye başladım. Babamın rahatsızlığından ötürü vilayet dışı olduğum için üzülüyordu. Daha doğrusu eğitim hayatım, babam çok duygusal baktığından ötürü gecikti. Ben de bir anneyim, bazen çocuklarımıza duygusal taraftan bakıyoruz. Bu da yanlış, gelecekleri için bazen mantığımızı kullanmalıyız. Ne kadar çocuğumuzu seversek, ne kadar onunla birlikte yaşamak istersek, uzaklaşmak istemesek de bazen eğitim hayatı uzaklaştırıyor. Daha sonra liseyi açıktan okuyup bitirdim. Birinci iş hayatıma Tarım Vilayet Müdürlüğü’nde başladım. Mevsimlik personeldim. İşten ayrıldıktan sonra sivil toplum kuruluşlarına katıldım. ‘Engellilere faydalı bir şeyler yapabilir miyiz’ yahut ‘Bize ne üzere bir faydası olur’ diyerek sivil toplum örgütlerinde yöneticilik yaptım, bir arada çalışmalar sürdürdük” dedi.
‘OKULA BASTONUMLA GELİYORUM, ZORLANDIĞIM YERDE YARDIM İSTİYORUM’
Diyarbakır Valiliği’nde işçi olarak misyon yaptığını belirten Dinç, “Bu müddette imtihanları takip ettim. O süreçte de evlenmeye karar verdim. Eşimle tanışarak evlendim. 2012’de birinci EKPSS imtihanına girdim ve orada başarılı oldum elhamdülillah. Doğal bir sene dershaneye giderek, zira emek vermeden bir şey kazanılmıyor. EKPSS’de 2 bin 216’ncı olmuştum. 2’nci atamada atandım. Üniversite imtihanına birkaç sefer girdim. Psikoloji istiyordum, gelmedi. Arkadaşlar ‘Çok çabacı, mücadelecisin, tekrar dene’ dedi. 2023’te bir karar aldım. 3 aylık çalışma sürecinde girdiğim imtihanda Dicle Üniversitesi Halkla Münasebetler ve Tanıtım Bölümü’nü kazandım. Okula bastonumla geliyorum, zorlandığım yerde, yolda arkadaşlardan yardım istiyorum. Sağ olsun öğrenciler bu mevzuda çok hassas, onlar da gördüğü yerde yardım ediyor. Üniversite imtihanına hazırlanırken genel kültür ve Türkçede çok zorlanmadım, beni kurtaran da onlardı. Telefonlarda artık sesli programlar var. Notları o denli çalışıyorum, arkadaşlar da gönderiyor yahut istekli sesli okuyan öğrencilerimiz oluyor. Rahatım, bir zorluk yaşamıyorum. Yardımcı olan öğrenci arkadaşlarımıza ve hocalarımıza da çok teşekkür ediyorum. Sınıfımda şu an 2 tane daha görme engelli arkadaşım var. Okumanın, eğitimin yaşı yok. Kendi gayretim ve çabamla gençlere örnek olmak istiyorum. Her şey vaktinde hoştur diyoruz fakat kimi gençler bu yıl kazanamadığında pes ediyor, pes edilmemesi gerekiyor. Ne olursa olsun hayatta çaba ettikçe başarıyı kazanacağıma daima inanmışımdır. Buradan tüm engelli ailelerine seslenmek istiyorum, lütfen çocuklarımıza duygusal olarak bakmayalım, biraz da mantığımızı kullanalım zira her vakit anne baba başlarında olmuyor. Çocuklarımıza çabayı ve çabayı öğretelim” diye konuştu.