CHP’nin talebinin akabinde katıldığı canlı yayında konuşan TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, “İsrail, Lübnan’dan sonra gözünü topraklarımıza dikecek” sözleri sonrası Meclis’in 8 Ekim Salı günü toplanacağını duyurdu.
Meclis’in İsrail tehdidini kapalı oturumla gündeme almasına ait toplumsal medya hesabından paylaşım yapan İYİ Parti Genel Lideri Müsavat Dervişoğlu, “İktidarın, İsrail konusunun da ele alınacağı TBMM oturumunun bâtın yapılmasıyla güttüğü ana gaye, muhalefetin tenkitlerini sansürlemektir. İşin üzücü ve düşündürücü yanı Kapalı Oturum teklifinin ana muhalefet partisi CHP’den gelmesidir. Oturumda kelam alacağı duyurulan iki Bakanın, toplantının bâtın yapılmasını gerektirecek hiçbir şeyi söylemeyeceklerinden de eminiz. Bu anlayışla; İYİ Parti ismine toplantıda yapılacak konuşmayı şimdiden kamuoyuyla paylaşıyoruz. İktidarın, gerçeklerin ve doğruların milletimizce bilinmesine mani olmak üzere sözlerimize koymaya çalıştığı ambargoyu böylece reddediyoruz. Piyasaları hareketlendiren ve iç siyasette kullanıma sunulacağı şimdiden belirli olan ve şahsen Cumhurbaşkanı tarafından TBMM kürsüsünden tabir edilen ‘İsrail Tehdidi’ni, ulusal geleceğimiz açısından ve ulusal amaçlarımıza uygun olarak tüm çıplaklığı ile Türk Milletinin dikkatine sunmaya devam edeceğiz” dedi.
Dervişoğlu’nun paylaştığı Meclis’te yapılacak olan kapalı oturum öncesi partisinin konuşması şöyle:
“12 Mart 1921 tarihinde millet iradesinin tecelli ettiği bu şanlı çatının altında, oy birliği ile bir yasa kabul edildi. O yasa Kurtuluş Savaşı esnasında Türk Milleti’nin bağımsızlık ve özgürlük gayretini simgeleyen İstiklal Marşı’nın kabulüydü. Ve hepimizin gururla, onurla, heyecanla ve yüreğimizin derinliklerinden gelen bir muhabbetle okuduğumuz İstiklal Marşımız “korkma” diye başlar. Öte yandan bu Meclis, birebir vakitte bu ülkenin Kurtuluş Savaşı’nı yöneten ve dünyada bir öteki örneği olmayan ulu bir Meclis’tir. İşte bu Meclis’in çatısı altında, tam 103 yıl sonra Sayın Cumhurbaşkanı bir konuşma yaptı ve bu konuşmada İsrail tehdidinden bahsetti. ‘İşgal yanı başımızdadır’ dedi ve hatta aralık verdi. Daha birkaç hafta evvel bir gece aniden gelebiliriz dediği ülke için ‘Bir gece apansız gelebilirler, işgal kapımıza dayandı’ dedi. Lakin ne yazık ki; ‘gelecekleri varsa görecekleri de vardır’ demedi. Meclis’in açıldığı gün yapılan bu konuşma, milletin yüreğine bir dert, hatta bir kaygı tohumu ekti. Bu türlü bir tehdit, var ya da yok, bunun değerlendirmesini yapacağım. Lakin Meclis kürsüsünden, kapımıza dayandı stilindeki iletilerle ülkede bir tasa hissinin yayılmasını reddediyorum. Ve buradan açıkça ilan ediyorum: Ne Orta Doğu’nun kalbine hançer üzere saplanmış terör devleti İsrail ne de ardındaki emperyalist güçler ne bugün, ne yarın, ne de gelecekte rastgele bir gün; Türkiye topraklarına göz dikemez, işgal edemez, bunu aklından dahi geçiremez. Tarihte olduğu üzere olur da canına susamışsa, gözünü karartmışsa, geleceği varsa göreceği de vardır. Sayın Cumhurbaşkanı’nın ele almadığı ya da göz arkası ettiği bir öbür hususta şu: Türkiye, NATO üyesi bir ülke. Ve NATO üyesi bir ülkeye yapılacak bir atakla ilgili NATO’nun alması gereken hal da muhakkak. 5. husus son derece açık. Biz NATO’dan çıktık da haberimiz mi yok? NATO’nun kuralları değişti de bilgimiz mi yok? Yoksa iktidarın dış siyasette yaptığı zikzaklardan, U dönüşlerinden başı döndü de nerede olduğunun farkında mı değil?
Yeri gelmişken şunu sormadan da edemeyeceğim:
7 Ekim’den 2 hafta kadar evvel Netanyahu ile buluştunuz, kalabalık bir heyetle kendisini konuk ettiniz. O vakit bu adamla ilgili hiçbir fikriniz yok muydu? Bunun cani ruhlu bir soykırımcı olacağına dair hiçbir öngörünüz yok muydu? Yoksa başka bir sorun! Öngöremediyseniz o da bir diğer sorun! Demek ki o toplantıda, kravatlar, gömlekler üzerinden verilen dostluk iletileri, yapılan espriler bugün yaşananlara dair hiçbir öngörünüzün ya da stratejik planınızın olmadığına delaletmiş. Aslında Sayın Cumhurbaşkanı’nın İsrail’in Türkiye’yi işgal edebileceğine dair yaptığı değerlendirmeden bir mühlet evvel Dışişleri Bakanı Sayın Fidan, 3. Dünya Savaşı riskinden bahsetmişti. Lakin ardı gelmedi. Tekrar buna paralel olarak Meclis Ulusal Savunma Komite Lideri Sayın Akar, bir televizyon kanalında 3. Dünya Savaşı’na başladığımızı söz etti. Hâlâ bu türlü bir risk var mı ve Türkiye bunun neresinde bilmiyoruz.
Sayın Bakan’a ve Başkan’a soruyorum;
Bu kadar önemli bir mevzuyu, kamuoyu önünde dillendirdikten sonra neden büyük Meclis’e gelip Dışişleri Komisyonu’nda, Ulusal Savunma Komisyonu’nda milletin vekillerine bilgi vermediniz? Söylediğinizin ciddiyetine, kendiniz de inanmadınız ondan mı? Yoksa millet iradesinin tecelli ettiği bu şanlı makama bilgi vermeye gerek bile duymadınız, ondan mı? Bu çeşit telaffuzlar, yalnızca içeride yarattığı yersiz ve vakitsiz bir korkuyla kalmaz. Birebir vakitte dışarıda da sizin politikalarınız, söylemleriniz ve ciddiyetinizle ilgili kuşku uyandırır. Yanı sıra, ekonomik belirsizlikler ve jeopolitik riskler üzerinde de çok önemli tesirler yaratır ki bunun faturası esasen kritik bir süreçten geçen Türkiye için son derece ağır olur. İsrail, Gazze’ye yıllardır taarruzlar düzenliyor. Kimileri büyük çaplı olan, bu akınlarda, çok sayıda Filistinli hayatını kaybetti. Fakat 7 Ekim’den sonra başlayan ataklar bir insanlık kabahatine, bir soykırıma dönüştü. Bugüne kadar, 100.000’e yakın Filistinli yaralandı.
41.000’den fazla Filistinli ise hayatını kaybetti. Maalesef bunların birden fazla bayan ve çocuk. Bu vahşet, dünyanın gözü önünde yaşanıyor. Ve emperyalistlerin başını çektiği, kelamda uygar dünya bu taarruzları engellemek ya da İsrail’i cezalandırmak şöyle dursun; bu katil devleti teşvik etti, destekledi, yardımcı oldu! Bu, dünyanın geldiği nokta açısından son derece vahimdir.
Gelelim Türkiye’ye.
Biz ne yaptık ya da yapmadık? NATO’nun balistik füze savunma sisteminin bir kesimi olarak Şubat 2012’de kurulan Kürecik Radar Üssü, uzun menzilli tehditleri izlerken kimsenin kuşkusu yok ki İsrail’i de bilgilendiriyor. Bugüne kadar neden süreksiz de olsa topraklarımızdaki bu üs, kapatılmadı?
Gelelim İsrail’le ticarete.
Savaşın başladığı günden Mayıs başına kadar tekraren ikaz ettik. Her gün kalkan, kargo uçaklarını, yük gemilerini, durdurun dedik. Lakin tenkitlerimize gelen yanıt; ‘’İsrail’le ticaret yapmıyoruz’’ oldu. Meğer ticaret hiç durmamıştı ve daha da vahimi, zırhlı araçlar bile gönderiliyordu Türkiye’den. İşte TUİK’ten alınan doküman, 2024 yılında 80 milyon dolarlık, zırhlı savaş taşıtı gönderilmiş İsrail’e. Ve nihayet geçtiğimiz 2 Mayıs’ta Ticaret Bakanlığı bir açıklama yaparak İsrail’le ilgili tüm ihracat ve ithalat süreçlerinin tüm eserleri kapsayacak halde durdurulduğunu söz etti.
Bu ortada sorumluluğumuzu yerine getirdik Bakan Sayın Bolat’a sorduk:
‘’Halen İsrail ile ticaret devam ediyor mu, çok sayıda kargo uçağının ve yük gemisinin, İsrail’e mal taşıdığı bilgisi hakikat mu? Bunu neden engellemiyorsunuz?’’ dedik. Soru önergesi burada. Ve maalesef karşılık verilmedi.
Tabii ticaretin gecikmiş de olsa durdurulması yanlışsız bir adımdı. Lakin bu hakikaten uygulanıyor mu uygulanıyorsa ne kadar? Bu hâlâ önemli bir soru işareti. İsrail’le ticaret yasağının akabinde görüyoruz ki; Türkiye ile Mısır ortasındaki ticaret büyük oranda artmış. Birebir vakitte milletlerarası istatistiklere bakıldığında Mısır ile İsrail ortasındaki ticaretin de üç kat arttığını görüyoruz.
Peki, burada bir hülle mi kelam konusu?
Türkiye’den kalkan gemiler evvel Mısır’a, oradan da Hayfa Limanı’na gidiyor argümanları gerçekçi mi? Maalesef eldeki sayılar buna işaret ediyor.
Türkiye İhracatçılar Meclisi Eylül ayı bilgilerine baktığınızda bir diğer hülle tasası daha ortaya çıkıyor. Birinci 9 ayda, Filistin’e yapılan dokumacılık ve ham unsur ihracatında %1 milyondan fazla artış var. Tekrar deri ve deri mamulleri ihracatı %36.000’den fazla artmış. Hazır giysi ve konfeksiyon ihracatındaki artış ise %25.000’den fazla. Çarpıcı olan şu; çelik ihracatında artış %15.000’e yakın. Çimentoda ise %10.000’den fazla.
Açıkçası sorum şu:
Neredeyse yerle bir olmuş Gazze’de ve büyük ölçüde akın altındaki Batı Şeria’da inanılmaz bir inşaat atağı mi başladı? Buralar, yine imar mı ediliyor? Türkiye İstatistik Kurumu’nun dış ticaret datalarına bakalım mesela.
2023 Ağustos ayı yalnızca 1 ay içinde, Israil’e yaklaşık 9 milyon dolarlık mermer satmışız.
Filistin’e ise satılan mermer yok.
2024 Ağustos ayında ise Israil’e hiç mermer satılmamış ancak Filistin’e giden mermer yaklaşık 6 milyon dolarlık. Yani yerle bir olmuş Gazze’ye ilaç ve besin geçişine müsaade vermeyen İsrail, cilalanmış su mermeri geçişine müsaade vermiş; soykırım uyguladığı beşerler konutlarını restore etsin, lüks yerlerde otursun diye o denli mi? Ortada kocaman bir palavra ve açık bir ikiyüzlülük var! Bu husustaki korkuları ve sayılardaki bu fecî çelişkileri, iktidar bize açıklamak zorunda. Devletimizin uygun niyetli bir gayretle Gazze’ye ulaştırılmak üzere yardım gönderdiğini biliyoruz. Ancak bu yardımların neredeyse tamamının, El Ariş’te, lojistik alanında bekletildiği ve Refah Hudut Kapısı’ndan geçemediğini de biliyoruz. Şayet iktidar bunun aksini kanıtlayabilecekse dokümanlarını de görmek isteriz. Pekala hâl böyleyken yardım kolilerinin dahi ulaşamadığı Filistin’e çimento, çelik üzere stratejik eserler nasıl ulaştı? Madem Filistin’e, çimento, çelik gönderiyorsunuz, gönderebiliyorsunuz; neden IHA’ları, SIHA’ları göndermiyorsunuz Ukrayna’da olduğu üzere? Yoksa bu kocaman bir palavra mıydı bunların izahını bekliyoruz. Bir diğer husus; İsrail askerilerinin güç gereksinimini sağlayan Dorat Güç Şirketi. Bu şirketin %25 ortağı bir Türk. İktidara çok yakın ve büyük ihaleler aldı. Artık soruyorum; bu alçaklara, katillere, soykırımcılara güç temin eden firmaya bir tek laf ettiniz mi? Bu firmaya Türkiye’den giden çalışanlarla ilgili bir yaptırım uyguladınız mı?
Bakın, bir soru önergesi göstereceğim size. Ocak 2024’te, Çalışma ve Toplumsal Güvenlik Bakanı’na sordum:
Savaş nedeniyle İsrail’de, pek çok kişinin askere alındığı, iş gücü açığının yurt dışından sağlandığı ve Türkiye’den çok sayıda emekçi gittiği argümanları var. ‘’Doğru mudur, gerçek nedir, kaç Türk personeli gitti?’’ diye sordum. 9 ay geçmiş, karşılık yok! Bir diğer soru da Sayın Millî Savunma Bakanına, neredeyse bir yıl olmuş, yanıt yok! Yabancı basında çok önemli haberler yer aldı. İncirlik Üssü’nden kalkan Amerikan uçakları, Güney Kıbrıs’taki askeri üslere, oradan da İsrail’e mühimmat taşıyor! Bu tez yanlışsız mudur? Bu sıra dışı rotayla ve artan uçuşlarla ilgili Sayın Bakana sorduğum soruya yanıt dahi gelmedi. Bilmiyor muydu, yoksa söylemek mi istemiyordu, emin değilim. Yeniden askerî kargo uçaklarının, Tel Aviv’le Bakü ortasında ağır seferler yaptıkları ve uçuşlarını Türkiye üzerinden gerçekleştirdikleri dünya medyasında yer aldı. Gerçek mu, yanlış mı, buna da Sayın Bakanın cevap vermesi gerekiyor. İsrail akınları başladıktan 2 ay sonra Güney Afrika, Milletlerarası Adalet Divanı’na başvurarak İsrail aleyhine bir dava açtı. İki ay içerisinde bütün dokümanları topladı ve evrakını hazırlayarak davasını açtı. O tarihte Türkiye’den kalkan yük gemileri Hayfa Limanı’na petrol, çelik, çimento, yiyecek ve giyecek taşıyordu. Tekraren yaptığımız ikaz ve tenkitler sonucunda nihayet tam 11 ay sonra Türkiye bu davaya müdahil olabildi. Ve maalesef sürece dair pek çok ihmalin, eksikliğin ve yetersizliğin yanına bir yenisi daha eklendi.
Sayın Başkan, değerli Milletvekilleri;
2006 yılında vaktin Dışişleri Bakanı Sayın Gül’e bir soru önergesi verdim.
Büyük Orta Doğu Projesi’nin maksadının ve temel özelliklerinin neler olduğunu sordum. Gelen karşılık; projeyle, bölgeye demokrasi, özgürlük, insan hakları, hukukun üstünlüğü refah, kalıcı barış ve istikrar gelecek biçimindeydi. Alışılmış o devirde biz bunun bu türlü olmayacağını biliyorduk. Ve onun için bu projeye, başından itibaren itiraz ettik. Sayın Erdoğan, toplantılarda, bu projenin eş lideri olduğunu gururla anlatırken biz ‘’bölgeye kan, gözyaşı, istikrarsızlık, düşmanlık ve parçalanma getirecek’’ diyorduk ve itiraz ediyorduk. Ortadan geçen yıllar, bizim haklı olduğumuzu ortaya koydu.
Yeri gelmişken bir konunun altını çizmek istiyorum.
1 Mart Tezkeresi’ni Meclis’e getiren irade, öncesinde yapmış olduğu pazarlıklarla 70.000 Amerikan askerinin Türkiye’nin Güneydoğu’suna konuşlanacağı teminatını vermiş ve Meclis iradesini yok sayarak kapalı kapılar arkasında at pazarlığı yapmıştı. Ve içinde bulunduğumuz bu çatının altında, 1 Mart‘ta alınan kararla at pazarlıkları reddedilmiş ve milletin hür iradesi tecelli ederek, emperyalist taleplere ‘hayır’ denmiştir. Şayet o gün, muhalefetin ve içinde benim de bulunduğum iktidar vekillerinin itirazı olmasaydı bugün BOP’un değişik bir evresini konuşuyor olacaktık. Gelelim o yıllardan bugüne yapılan yanılgılar zincirine. Irak’ın kuzeyinde oluşan De-facto yapı ve olası gelişmeler öngörülemedi. Kelamım ona; terörle çaba koordinatörü olarak atanan Amerikalı General Ralston ve Türk mevkidaşı Orgeneral Edip Başer ile ortak çalışmalar sürdürülecek ve bölücü terör örgütü pkk, Irak’ın kuzeyinden yok edilecekti. Fakat bu gerçekleşmedi, gerçekleştirilmedi! Bu esnada bölgede yaşayan Türkmenlere yönelik baskılar arttı ve bir plan çerçevesinde bölgenin demografik yapısı değiştirildi. Vakit içerisinde iktidar, bölgede yaşanan gelişmelere ahenk sağladı hatta bölgesel idareden aldığı petrolü, Türkiye üzerinden İsrail’e sattı ve bu milyarlarca dolarlık ticaretin yasal olmadığı münasebeti ile Irak Merkezi Hükûmetinin Memleketler arası Tahkim Mahkemesine açtığı davayı kaybetti. Ve ne yazık ki Türkiye bundan ötürü 1.5 milyar dolar tazminat ödemek zorunda kalacak! Yeni davaların da yolda olduğu bilgileri geliyor.
Gelelim Suriye’ye.
Türkiye, 2003 yılında kara mayınlarının yasaklanmasını öngören Ottowa Anlaşması’nı imzaladı. Akabinde; iktidar, İsrailli firmalarla bu mayınların temizlenmesi için ağır görüşmelere başladı. Nihayet Meclis’ten yükselen itirazlar ve kamuoyunun reaksiyonları nedeniyle İsrailli firmalar sürecin dışına çıkartıldı. Lakin huduttaki mayınlar vakit içerisinde tek tek temizlendi. Ve Mart 2011. Suriye’de kaosun, iç savaşın başladığı tarih. O güne kadar Sayın Erdoğan’ın kardeşim dediği Esad; ne olduysa katil Esed’e dönüştü. Hudut komşusuyla inançlı ve istikrarlı bağlar kurması beklenen iktidar, Emevi Camii’nde namaz kılmaktan bahsetmeye başladı. Yıllar süren iç savaş ve kaosun akabinde milyonlarca Suriyeli sığınmacı sonu geçerek Türkiye’ye geldi. Bu ortada binlerce Peşmerge de Irak’ın kuzeyinden Türkiye’ye geldi. Ve iktidarın himayesinde Suriye’nin kuzeyine geçişleri temin edildi. Burada daha evvelce nüvesi oluşturulan pyd/ypg terör ögelerine katıldılar. Bu esnada bunların başkanları, eş liderleri, devletin en üst kademelerinde Diş İşleri Bakanlığında, MİT’te en üst seviyede ağırlanıyordu. Yıllar içerisinde başta Amerika, İngiltere ve İsrail olmak üzere emperyalist devletlerin himayesi, eğitimi ve donatımıyla bu yapı artık De-Facto bir terör ordusu hâline gelmişti. Bu ortada Avrupa Birliği’nden gelen 21 milyon dolarla Türkiye’nin doğu sonundaki mayınlar da temizlendi. Ve sayıları 600 bini bulan Afgan sığınmacılar için ne yazık ki inançlı geçiş koridorları oluşturuldu.
İsrail Türkiye’yi işgal edebilir mi?
Hayır edemez. Pekala İsrail’in bölgedeki saldırgan tavrı, bölgeyi kaosa sürükleyen soykırımcı yaklaşımı, Türkiye için bir risk oluşturur mu?
Evet, oluşturur. Lakin bu riski arttıran temel faktör, Ak Parti iktidarının 22 yıldır uyguladığı yanlış siyasetlerdir. Ve bugün, bu yanlış siyasetlere, telaffuzlara, bir yenisi daha eklenmiş; İsrail’in Türkiye’yi işgal edeceğine dair bir kaygı ortaya konmuş ve buradan ne yazık ki önlem yahut tahlil değil, bir iç politik yarar umulmuştur. Bu görüş, nasıl Sayın Cumhurbaşkanı tarafından dünyanın gözü önünde, kamuoyuyla açıkça paylaşıldıysa münasebetleri de kamuoyunun gözünün önünde tartışılmalıydı. Fakat görünen o ki bundan dahi bir iç politik yarar umulmuştur.
Değerli Milletvekilleri, Bölgemizde yaşanan gelişmelerin Türkiye için en büyük risklerinden biri, yeni bir sığınmacı akınıdır. İsrail, Gazze’deki Filistinlilerin Sina Yarımadası’na yahut Türkiye’ye gönderilmesini istemektedir. Buna, şiddetle itiraz etmeliyiz. Öte yandan, devam eden Lübnan ataklarında, 1.5 milyona yakın kişi yer değiştirmek zorunda kalmış ve bunlardan 300 bin kadarı ki birçok Suriyeli sığınmacıdır, Suriye’ye geçmiştir. Bunların, Güney hududumuzdan Türkiye’ye geçişlerine kesinlikle mâni olmalıyız. Yansıra, Orta Doğu’daki yangın, vakit içerisinde İran’a sıçrayacak olursa oradaki 4 milyonu aşkın Afgan mültecinin doğu hududumuzdan Türkiye’ye geçme riski vardır. Buna da kesin olarak mâni olmamız kaidedir.
Sayın Başkan, değerli Milletvekilleri;
Bulunduğumuz coğrafyanın, bize getirdiği süper avantajların yanı sıra elbet jeopolitik riskleri de vardır. Bu riskleri bertaraf etmek, avantajları güçlendirmek bizim yani Türkiye’nin elindedir. Onun için güçlü bir iktisada, kurum ve kurallarıyla işleyen bir demokrasiye ve esaslı bir hukuk devletine gereksinimimiz vardır.”
(SOSYAL MEDYA)